بگذارید اینبار مدح پیامبر صلی الله علیه و آله را از زبان امیرالمومنین علیه السلام بشنویم، حضرت در یکی از خطبه هایشان در وصف پیامبر می فرماید: و خداوند او را قائم مقام خود در ادای رسالت قرار داد.
امیرالمومنین (ع) فرمودند برای کشیدن هر سطل آب از چاه یک خرما دریافت میکنم، 3 کیلو خرما جمع کردند و به رزمندگان اسلام اهدا کردند، مسخره اش کردند، آیه نازل شد: آنهایی که مسخره می کنند، خدا مسخره شان می کند!
کربلا عین سیاست است، اختلاف امام حسین علیه السلام و یزید سر حجاب، غسل و وضو یا حج نبود، اختلاف بر سر حکومت بود. امام حسین علیه السلام فرمود مثل من با مثل تو بیعت نمی کند.
ابی عبدالله (ع) در مسیر حرکت به کربلا وقتی به مکه رسیدند با عبدالله ابن عمر ملاقات کردند و به او جمله ای گفتند که نشان می دهد او از اهالی سقیفه هم پست تر بوده است. اما چرا او لایق چنین تعبیری شد؟
کنار خانه کعبه نماز می خواندیم، فردی پرسید شما چه مذهبی هستید؟ گفتیم جعفری، گفتند شما چه فرقی با ما دارید؟ گفتیم غدیر خم را می شناسی؟ گفت خیر! اندکی که صحبت کردیم معلوم شد استاد دانشگاه مصر است!
همانطور که خداوند در روز الست از تمام بنی آدم اقرار گرفت که الست بربکم؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله هم در روز غدیر اقرار گرفت که الست اولی بکم من انفسکم؟ صحنه اقرارگیری در روز الست و روز غدیر آرایشی مشابه داشت.