قدس، پایتخت صبح و شام مهدی است
ای که تا همیشه سر به زیر خیبری / پشت قلعه اند شیعه های حیدری
تا نماز جمعه در حریم بیت قدس / مانده یک خروش یا حسین دیگری
ای که تا همیشه سر به زیر خیبری / پشت قلعه اند شیعه های حیدری
تا نماز جمعه در حریم بیت قدس / مانده یک خروش یا حسین دیگری
وای اگر در حرمش یار نمی خواست مرا / سر بازار خریدار نمی خواست مرا
با چه شوقی بغلم کرد همین اول ماه / اصلا انگار نه انگار نمی خواست مرا
تو مادر حسینی و منم گدای حسین / میشه برام دعا کنی بشم فدای حسین
من یه نوکرم دوست دارم سرم / تو راه اربابم جدا از شه تنم
ای کاش ما هم مهزیارت می شدیم / وقتی میان شیعه گرم دست چین باشی
تا کی قرار است از فراقت اینچنین باشم / تا کی قرار است از صبوری اینچنین باشم
همه جا ضرب المثل غیرت ایرانیه / اسلحه دست می گیریم که جهان طوفانیه
ما همه مدافع امنیت آزادگی / عمق این نگاه ما همیشه انسانیه
هر ستونی می روم یاد رقیه می کنم / روضه خوان عمه ناقه سوارت می شوم
بابایی عجب سری به ما زدی / بابایی به دیدنم خوش آمدی
چشم تو را چقدر به این در گذاشتند / گفتی پدر مقابل تو سر گذاشتند
دستان کوچک تو به پهلو است پیش از این / این درد را به پهلوی مادر گذاشتند
بیا که سوختم از درد دوری ات عمری / بگو چقدر بگو تا به کی مذاب شوم؟
به برکت نظرت در عزای فاطمیه / دوباره نوکر خانه انتخاب شدم…
بچگیامو یادمه با غم تو بسر شده / اون پسر کوچیک حالا بزرگ شده بلند شده
هی یادش بخیر / چه ذوقی میکردم با پیرهن سیاه / هی یادش بخیر…