مهربانی با کبوتران نعمت الهی
امیرالمؤمنین علی علیه السلام در حکمت سیزدهم نهج البلاغه نعمت های الهی را به دسته پرندگان تشبیه می کنند و می فرمایند با دسته اول آنها مهربان باشید تا دسته های بعدی نیز کنار شما فرود بیایند.
امیرالمؤمنین علی علیه السلام در حکمت سیزدهم نهج البلاغه نعمت های الهی را به دسته پرندگان تشبیه می کنند و می فرمایند با دسته اول آنها مهربان باشید تا دسته های بعدی نیز کنار شما فرود بیایند.
اگر خدایی نکرده کسی به نظام خیانت کند خدا او را رها نمی کند. خداوند در آیه 29 سوره محمد (ص) می فرماید: آیا آنان که در دل مرض (نفاق پنهان) دارند فکر می کنند که خدا کینه درونی آنها را آشکار نمیسازد؟
بعضی از حیوانات نام برده شده در قرآن، مامور نزول عذاب بر سر امت هایی بودند که کفران نعمت می کردند. آنها از رهبران رحمانی خود پیروی نمی کردند. کفران بزرگترین نعمت خداوند یعنی ولایت، عقاب سنگینی به دنبال دارد.
انسان وقتی با نعمتی که خداوند به دیگران عطا کرده است مواجه می شود یکی از این چهار حالت برایش پیش می آید: غبطه، حسادت، بخل، ایثار