حواست به بالا سرت باشه
خیلی عجیبه یک نفر هیئتی باشد. دهه محرم ها مجلس امام حسین علیه السلام برود. اما در این جلسات از امامش بپرسد چرا این بلاها سر من آمده است؟
خیلی عجیبه یک نفر هیئتی باشد. دهه محرم ها مجلس امام حسین علیه السلام برود. اما در این جلسات از امامش بپرسد چرا این بلاها سر من آمده است؟
همه بزرگانی که به مقامات عالیه رسیدند، یک ویژگی مشترک داشتند، آنهم توجه به عرض زندگی بجای طول آن بوده است، اصلا مگر طول عمر بدون معارف بلند مثل شناخت امام علیه السلام بدرد میخورد؟
آمد خدمت امام (ع) که آقا معیشت تنگی دارم، حضرت گفتند چرا اینقدر کم استغفار میکنی؟ رفت و بعد مدتی برگشت، مشکل حل نشد، امام فرمود چند گناه سنگین داری که با این استغفار ها حل نمی شود، استغفاری که برایت در کاغذ نوشتم تکرار کن.
خداوند متعال در آیه دوم سوره عنکبوت می فرماید: آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم» ، به حال خود رها می شوند و آزمایش نخواهند شد؟!
نا امیدی گناه بزرگی است نباید به خاطر تعداد کم کنار بکشیم، خداوند در آیه 46 سوره سباء می فرماید: بگو : من شما را تنها یک نصیحت میکنم ، و آن این است که خالصانه برای خدا ، دو نفر دو نفر ، و یا یک نفر یک نفر ، قیام کنید.
خداوند دو ملک فرستاد برای نابود کردن شهری، آمدند دیدند یک عابد در حال نماز شب خواندن است، گفتند خدایا این را هم نابود کنیم؟ خداوند فرمود: اتفاقا او را اول از همه نابود کنید. زیرا او در مقابل ظلم سکوت می کند.
امیرالمومنین علی علیه السلام در خطبه 176 نهج البلاغه پس از ذکر فضائل قرآن دستور می دهند که به آن عمل کنید سپس کار را به نهایت برسانید و استقامت کنید سپس صبر کنید و ورع داشته باشید.