جان آمد از فراغ تو بر لب نیامدی
جان آمد از فراق تو بر لب نیامدی / امروز هم سر آمد و شد شب نیامدی / چتر سیاه غم همه جا را فرو گرفت / ای در سپهر عاطفه کوکب نیامدی
جان آمد از فراق تو بر لب نیامدی / امروز هم سر آمد و شد شب نیامدی / چتر سیاه غم همه جا را فرو گرفت / ای در سپهر عاطفه کوکب نیامدی
قبل از اینکه ما سلام کنیم / شما به ما سلام می کنی
برا تو خوب و بد نداره / همه رو احترام می کنی
گندمی باشد اگر رخ نمکش بیشتر است / با پیمبر صفت مشترکش بیشتر است
این جوان کیست؟ که سیمای پیمبر دارد / بنویسید رضا هم علی اکبر دارد
میره دلم سامره و مدینه / عشق و ارادت من از قدیمه
خاصیت نام حسن همینه / مثل امام مجتبی کریمه
حسن ابن علی / یا امام عسکری (ع)
نیزه می رفت و بر می گشت / چشماش باز و بسته می شد
هرکس تو مقتل می اومد / اونقدر می زد خسته می شد
معلومه از چشای ترم، از خاطرم نرفته حرم
هرجور هست میام پیش تو، بی طاقتم که باید برم
تو جانان و من، هوادارتم، همه عمرمو گرفتارتم، کربلا
نعره میزنم برسه صدام / حضرت صاحب آقا سلام
صاحب الزمان جان مادرت / مددی آقا عجل انتقام
خواب می دیدم که کنار ضریح تو اشکای نم نم بارون میشه
من تو رؤیام می دیدم که دلم توی صحن تو آقا مهمون میشه
سلام آقا، من از خدا فقط تو رو میخوام آقا / همه میرن تو میمونی برام آقا
برای من، دعایی کن نمیگیره دعای من / بزار بپیچه تو حرم صدای من، صدای من