رمضان، آغاز سال بندگی
امام صادق علیه السلام می فرماید: ماه رمضان اول سال است و اگر کسی ماه رمضانش را به سلامت بگذارند سال سالمی خواهد داشت. اما مگر ابتدای سال قمری محرم نیست؟ پس معنای این تعبیر چیست؟
امام صادق علیه السلام می فرماید: ماه رمضان اول سال است و اگر کسی ماه رمضانش را به سلامت بگذارند سال سالمی خواهد داشت. اما مگر ابتدای سال قمری محرم نیست؟ پس معنای این تعبیر چیست؟
آمد محضر امام حسن مجتبی علیه السلام و گفت: هرکار می کنم نمی توانم گناه را ترک کنم، حضرت در پاسخ شرایطی را شمردند که در آنها گناه کردن هیچ اشکالی ندارد و به او گفتند با این شرایط هرچه دلت می خواهد کن!
از نبی اکرم صلی الله علیه و آله روایتی است که میفرماید در ماه رجب هرشب ملکی به آسمان اول می آید و فریاد می زند طوبی للذاکرین، طوبی للطائعین …
آمد خدمت امام (ع) که آقا معیشت تنگی دارم، حضرت گفتند چرا اینقدر کم استغفار میکنی؟ رفت و بعد مدتی برگشت، مشکل حل نشد، امام فرمود چند گناه سنگین داری که با این استغفار ها حل نمی شود، استغفاری که برایت در کاغذ نوشتم تکرار کن.
فکر می کنیم انتخاب و اختیار خیلی از چیزها دست ماست، این یک اشتباه بزرگ است، آنچه بیشتر دست ماست پاک بودن یا نبودن است، و خدا میان پاک ها میدان مغناطیسی قرار داده است، از سنت سانتریفیوژ الهی چه میدانید؟
گاهی اوقات مغازه ها در بعضی از مناسبت ها اجناس خود را حراج می کنند، خداوند در ماه رجب بهشت را حراج می کند، در ماه رجب راحت می شود گناهان را پاک کرد و به سمت بهشت حرکت کرد.
اگر یک مقدار انسان پیشرفت کند شامه اش باز می شود و بوی بد گناه را استشمام می کند، روایت می گوید با استغفار خود را معطر کنید. حق نداریم آبروی خود را با گناه ببریم، زیرا آبرو امانتی از جانب خداوند است.
تمسخر و تحقیر گناهان کوچکی نیستند. در قرآن آمده است عده ای هستند که اگر پیامبر صلی الله علیه و آله هفتاد بار هم برایشان طلب عفو کند بی فایده است. آنها کسانی هستند که مومنین را مسخره کرده اند.