رمضان، آغاز سال بندگی
امام صادق علیه السلام می فرماید: ماه رمضان اول سال است و اگر کسی ماه رمضانش را به سلامت بگذارند سال سالمی خواهد داشت. اما مگر ابتدای سال قمری محرم نیست؟ پس معنای این تعبیر چیست؟
امام صادق علیه السلام می فرماید: ماه رمضان اول سال است و اگر کسی ماه رمضانش را به سلامت بگذارند سال سالمی خواهد داشت. اما مگر ابتدای سال قمری محرم نیست؟ پس معنای این تعبیر چیست؟
امام کاظم علیه السلام از کوچه های مدینه گذر می کردند، متوجه شدند از خانه ای صدای ساز و آواز می آید از خدمتکاری که جلوی در ایستاده بود پرسیدند صاحب این خانه بنده است یا آزاد !؟
آمد محضر امام حسن مجتبی علیه السلام و گفت: هرکار می کنم نمی توانم گناه را ترک کنم، حضرت در پاسخ شرایطی را شمردند که در آنها گناه کردن هیچ اشکالی ندارد و به او گفتند با این شرایط هرچه دلت می خواهد کن!
خداوند متعال در آیه دوم سوره عنکبوت می فرماید: آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم» ، به حال خود رها می شوند و آزمایش نخواهند شد؟!
خدایا خیلی ها در این ماه رمضان به تو رسیدند اما من کوتاهی کردم و نتوانستم به سوی تو بیایم، خدایا شکرت که با این حال آنچه به خوبان خود دادی به من هم دادی، لحن ما در آخر ماه رمضان باید اینگونه باشد.
چقدر بد است کسی یک میلیارد به حسابش داشته باشد اما خبر نداشته باشد و مدام به این و آن رو بزند و معطل باشد. بیشتر ما چنین حالتی داریم. آیا می دانید خداوند کلید خزائن عالم را بدست ما داده است؟
بچه ای که ظرف عتیقه را شکسته، اگر با پررویی بگوید شکستم که شکستم، ممکن است با یک سیلی نوازش بشود اما اگر پشیمان و شکسته بیاید و با بغض بگوید: اشتباه کردم ببخشید، پدر او را به آغوش خواهد کشید.
وقتی خداوند در سوره مؤمنون ویژگی های مومنان حقیقی را نام می برد، چهاردهمین و آخرین ویژگی را سرعت و سبقت در بندگی ذکر می کند. یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در تقرب الهی همین است.