منتظر

همه بزرگانی که به مقامات عالیه رسیدند، یک ویژگی مشترک داشتند، آنهم توجه به عرض زندگی بجای طول آن بوده است، اصلا مگر طول عمر بدون معارف بلند مثل شناخت امام علیه السلام بدرد میخورد؟

خداوند متعال در آیه 44 سوره انعام می فرماید وقتی آنچه به آنها تذکر داده شده بود را فراموش کردند ما هم ابواب هرچیز را به روی آن ها گشودیم تا آنجا که شادمان و مغرور شدند. سپس به طور ناگهانی همه چیزشان را گرفتیم!

امام صادق علیه السلام در فضیلت دعای عهد می فرماید هر کلمه از این دعا هزار معصیت را پاک می کند و بجای آن هزار ثواب ثبت می کند، اما محتوای این دعا چیست که این چنین عظمت پیدا کرده است؟

ما باید نسبت به اهل بیت علیهم السلام 5 شان را رعایت کنیم، اولین آن محبت است، اما آیا ما می توانیم همین اولین شان را رعایت کنیم؟ آیا ما برای امام خود بی اختیار هستیم؟

خروجی نهایی غدیر اذعان به ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام نیست، خروجی نهایی غدیر عمل به مقتضای ولایت ائمه علیهم السلام است تا جایی که امید دشمن نا امید بشود و دیگر چشم طمع نداشته باشد.

بشر در عصر غیبت ادعا کرده است می تواند با عقل خود کارهایش را جلو ببرد اما به تدریج در حال پی بردن به اشتباه خود است و به زودی متوجه نیاز شدید بشریت به منجی خواهد شد، در آخرالزمان هرچه جلو میرویم بلا بیشتر می شود!