حجت الاسلام والمسلمین مومنی

امام حسین علیه السلام وجیه دنیا و آخرت است، اگر میخواهی تو هم وجهه دنیوی یا اخروی داشته باشی، باید خودت را به امام حسین علیه السلام گره بزنی، از خودش کمک بگیر، پیمان ببند و شروع کن!

امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه 152 نهج البلاغه می فرمایند هیچ کس وارد بهشت نمی شود مگر اینکه اهل بیت (ع) را بشناسد و اهل بیت (ع) نیز او را بشناسند!

مرحوم آخوند کاشی از کنار مسجد رد می شد و به قصه ای که منبری مسجد می گفت گوش می کرد، ناگهان دستش را به سرش کوبید و غش کرد، وقتی به هوش آمد زیر لب زمزمه می کرد به خدا هیچ سنخیتی نیست! اما قصه چه بود؟

مرحوم حاج احمد آقا نقل می کند وارد اتاق شدم، دیدم امام (ره) دستانش بلند است و می خواهد نماز را شروع کند، گفتم نبندید، خبر داده اند عراق حمله کرده است. امام گفتند: بگویید مقاومت کنند و بلافاصله الله اکبر گفتند.

می گوید حضرت زهرا سلام الله علیها را دوست دارم اما حجابش را رعایت نمی کند، می گوید امام حسین علیه السلام را دوست دارم اما نمازش را سبک می شمارد، چه فایده؟

رفته بود برای تفحص، از خانه زنگ زدند که مهمان داریم اما چیزی در خانه نداریم، مغازه ها هم چون زیاد نسیه گرفتیم چیزی نمی فروشند، دلش گرفت خظاب به شهیدی که پیدا کرده بود گفت این رسمشه؟