غبطه، حسادت، بخل، ایثار
انسان وقتی با نعمتی که خداوند به دیگران عطا کرده است مواجه می شود یکی از این چهار حالت برایش پیش می آید: غبطه، حسادت، بخل، ایثار
انسان وقتی با نعمتی که خداوند به دیگران عطا کرده است مواجه می شود یکی از این چهار حالت برایش پیش می آید: غبطه، حسادت، بخل، ایثار
بزرگترین بی قرار عالم رسول اکرم(ص) بود اگر کسی به ایشان خبر میداد که یک مسلمان و یا حتی یک انسان به مشکلی برخورده است، مورد ظلم واقع شده است، بی قرار می شدند و خواب از سرشان می پرید.
آن چیزی که به قلب مؤمن آرامش می دهد ذکر است، ذکر دارای مراحلی است اول ذکر لسانی است که انسان را به ذکر قلبی منتقل می کند و سپس ذکر عملی حاصل می شود. بعد از این سه مرحله گناه نکردن آسان می شود.
کسانی که امکانات بیشتر را ملاک شرافت و کرامت می دانند به دو آفت مبتلا می شوند. یکی طمع و حق خوری و دیگری حب المال، یعنی گرفتار و مشغول شدن به رفت و آمد امکانات.
تمسخر و تحقیر گناهان کوچکی نیستند. در قرآن آمده است عده ای هستند که اگر پیامبر صلی الله علیه و آله هفتاد بار هم برایشان طلب عفو کند بی فایده است. آنها کسانی هستند که مومنین را مسخره کرده اند.
آدمیزاد جوری خلق شده است که وقتی از چیزی لذتی برد و این لذت تکرار شد و روی آن تمرکز کرد، اسیر آن خواهد شد. اگر خوب باشد مثل محبت خدا و اولیاء خدا، این محبت کمک بزرگی است و اگر در مسیر بدی باشد بلای بزرگی است.
به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات، بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن. اگر اسرار و آبروی مردم را تا حد ممکن حفظ کنیم، وقتی خطایی از ما سر بزند، ذات اقدس اله اجازه نمی دهد فرشته مامور بنویسد.
خیلی انتخاب راه مهم است، اگر مهم نبود بر هر مسلمان واجب نبود روزی ده بار بگوید اهدنا الصراط المستقیم. همه مردم دنیا در حال جنب و جوش هستند، هنر این است که این فعالیت ها در مسیر درست اش پیش برود.