دسته‌بندی -حاج محمود کریمی

گردون هماره دور زند در طریق تو / خورشید خشت گوشه صحن عتیق تو
با آن همه کرامت و لطف دقیق تو / خود را شمرده اند گدایان رفیق تو

ما که عشق و باور داریم / چه باکی از محشر داریم؟
تنها میشن همه اما ما / صاحب داریم مادر داریم

هم داغ به جانمان رسیده / هم کارد به استخوان رسیده
تا کی سر عشق روی نیزه / خون می چکد از گلوی نیزه

نهاد پا در جهان امام عفو و کرم / ز مقدمش آمده مدینه رشک حرم
صورت زیبای او سوره نون و قلم / به آبرویش قسم به خاک کویش قسم
که ما نبودیم و او به ملک دل زد قدم / به هردلی ساخته خدا برایش حرم

بر بانوی مطهر مان گریه می کنیم / بر آن همیشه بهتر مان گریه می کنیم
با این دو زمزمی که خداوند داده است / بر آیه های کوثر مان گریه می کنیم