به قولت عمل کن، دوباره
به قولت عمل کن دوباره / منو بغل کن که داره
کبورت میمیره / بهونتو میگیره / به قولت عمل کن
به قولت عمل کن دوباره / منو بغل کن که داره
کبورت میمیره / بهونتو میگیره / به قولت عمل کن
دلم مست شراب الغدیر است / سراپایم کتاب الغدیر است
الا ساقی سر و جانم فدایت / تمام هست خود ریزم به پایت
عمرم گذشت در تب و تاب ندیدنت / جان را به لب رساند سراب ندیدنت
از روزگار دیدم و چشمم ضعیف شد / اما گذاشتم به حساب ندیدنت
شب ولادت خدا نشانه ها است / ستاره تمام نازدانه ها است
شب حلول ماه عالم عاشقان شده / شب نزول صاحب الزمان شده
خدا وقتی بهشتی روی دامان نجف دارد / بهشت از دور رؤیای بیابان نجف دارد
چه غم دارد کسیکه خردهای نان نجف دارد / که زهرا هم دو چشمم را به ایوان نجف دارد
خوابم، بیدارم کن / از عشق سرشارم کن / مثل خوبات آقا / خاص دربارم کن
شبای ابریمو مهتاب کن / منو خلاص از این مرداب کن / مثل شهیدای ارباب کن
شب رقیه است، ز روضه عمو است گفتگو، کجایی؟
شبی که او گفت عمو نگیر از رقیه رو، کجایی؟
برای سیلی بهانه دستش آمده عدو، کجایی؟
گردون هماره دور زند در طریق تو / خورشید خشت گوشه صحن عتیق تو
با آن همه کرامت و لطف دقیق تو / خود را شمرده اند گدایان رفیق تو
ما که عشق و باور داریم / چه باکی از محشر داریم؟
تنها میشن همه اما ما / صاحب داریم مادر داریم
نهاد پا در جهان امام عفو و کرم / ز مقدمش آمده مدینه رشک حرم
صورت زیبای او سوره نون و قلم / به آبرویش قسم به خاک کویش قسم
که ما نبودیم و او به ملک دل زد قدم / به هردلی ساخته خدا برایش حرم