تفسیر قرآن

حضرت لوط (ع) خطاب به قوم اش که گناهان بزرگی مرتکب می شدند فرمود من از اعمال شما بیزارم، نگفت از خود شما بیزارم، باید بین شخصیت و عمل افراد تفکیک قائل شد و نباید زود در مورد خود شخص قضاوت کرد.

جامعه ای به احسن الاحوال می رسد که قبول و نکول آن محققانه باشد. چنین جامعه ای خیرخواه دیگران است. چنین جامعه ای نه در امور دیگران دخالت می کند نه اجازه می دهد دیگران در امورد او دخالت کنند.

من اگر داماد فلانی بشوم، اگر دختر فلانی را بگیرم، اگر به فلان محله نقل مکان کنیم، اگر با فلانی شریک شوم و… آرزو های طولانی اخلاص را نابود می کند.

دستت را گذاشتی روی سنگ قصابی، با ساطور میزنی قطعش می کنی، بعد به خدا میگی خدایا لطفا انگشت هایم را سر جایش برگردان، توبه چنین معنایی دارد. هربار که استغفار می کنی در واقع درخواست معجزه می کنی.

حدیث داریم که در آخرالزمان کسانی که پست و مقام دارند عار شان می شود که اذان بگویند، توجه به عناوین ما را از ادامه راه حق باز می دارد. می گویند من آیت الله هستم من استاد دانشگاهم، اذان گفتن در شان من نیست.

در آیه 41 سوره حج شرایط جامعه مهدوی به صورت واضح بیان شده است: برپا داشتن نماز، پرداخت زکات، امر به معروف و نهی از منکر. به طور کلی، تنها همین سه مورد کافی است تا شرایط جامعه مهدوی مهیا شود.

روزی رسول خدا (ص) بعد از نماز صبح نگاهی به جمعیت کرد و پرسید از قبیله بنی نجار کسی اینجا هست؟ گفتند چطور؟ فرمود به آنها بگویید یکی از شهدای قبیله شان در ورودی بهشت محبوس شده است و نمی تواند وارد شود. به دادش برسید.

اگر یک مقدار انسان پیشرفت کند شامه اش باز می شود و بوی بد گناه را استشمام می کند، روایت می گوید با استغفار خود را معطر کنید. حق نداریم آبروی خود را با گناه ببریم، زیرا آبرو امانتی از جانب خداوند است.