حاج محمد سهرابی

زهی کوی کسی کز خون بود آب خیابانش / ز سر های عزیزان چیده گلدان گرد میدانش
به خورشید قیامت می شود منجر به هر جلوه / تشرف های آئینه به صحن شبنمستانش